Recent zei ik tegen een groep kennissen: ‘Opruimen? I love it’.  Met open mond en vol verbazing werd ik aangestaard. Bij het denken aan opruimen gaan bij velen de mondhoeken naar beneden en worden neuzen gekruld. 

Waarom wordt opruimen vaak niet als een ontspannende, leuke activiteit ervaren? Volgens mij zijn er verschillende oorzaken. Ten eerste krijgt het van onze maatschappij een negatieve connotatie.  Daarnaast wordt opruimen te weinig aangeleerd, mede omdat het in de samenleving als een ondergeschikte taak wordt gezien. Wat begrijpen we überhaupt onder de term ‘opruimen’? Hoe pakken we het aan?  Waar moet je beginnen? En hoeveel tijd moet je voorzien? 

Soms zit alles vol: ons hoofd, ons huis en onze agenda. Dat maakt het leven ingewikkeld. Als reactie hierop ontstond minimalisme. Hiermee maak je meer tijd, ruimte en energie voor dingen die je belangrijk vindt. Leven met minder maakt je rustiger en dus gezonder. Je spaart er zelfs geld mee uit. Maar is het ook gemakkelijk? Ik probeerde het uit.